Traducción al gallego.
“Cando se fundiron as formas puras
Baixo o CRI CRI das margaritas,
Entendín que me habían asasinado.
Recorreron os cafés e os cementerios e as iglesias,
Abriron os toneis e os armarios,
Destrozaron tres esqueletos para arrincar seus dentes de ouro.
Xa non me atoparon.
¿non me atoparon?
Non, non me atoparon”
(Federico García Lorca)
Formas Puras
E cando as formas puras exaltaron
Os campos armados do ser que máis profundo.
Habita no meu corpo defectuoso e profano,
Habìa construido no meu mundo
A perfección inhabilitada de un ser irracional,
en campos vallados con espinas de puas
Metálicas, punzantes e clavadas nos pès
Duns cantos loitadores que índa viven
De esperanzas e de metas sen verdades.
Apagouse o CRI CRI de lexos, como unha posta de sol,
Tranquila… momentánea, que rasguea inda uns cantos
Raios, pero apagase, lentamente… meus ollos
Devoran a fermosura feita vida,
A posta máis medosa,
E a vez pasiva,
A máis fermosa,
E a vez cercana…apagase
…lentamente… apagase.